“همه چیز نابود شده است”: روایت کاناداییها از آتشسوزیهای مهیب لسآنجلس
آخرین باری که “لینزی روپ” خانه خود در لسآنجلس را دید، شعلههای آتشسوزی مهیب به سرعت به محله “برنتوود” نزدیک میشد و این منطقه بیشتر شبیه یک منطقه جنگی بود.
این مادر کاناداییتبار که بیش از ۲۰ سال در کالیفرنیا زندگی کرده است، صبح چهارشنبه برای جمعآوری هر چیزی که فکر میکرد ممکن است برای خود یا فرزندانش نیاز باشد، به خانه بازگشت. او وسایل ضروری را در کیسههای زباله گذاشت و پیش از بسته شدن جاده، از منطقه خارج شد.

شهر در تاریکی و سکوت
روپ در مصاحبهای با Global News گفت: «وقتی از تپههای “ماندویل کنیون” پایین میرفتم، آسمان سیاه و شعلههای آتش در افق دیده میشدند. انگار آخرالزمان بود.»
او از خیابانهای خالی و سکوت عجیب منطقه یاد کرد: «همه جا مثل یک شهر متروکه بود. حس میکردم نیمه شب است، اما ساعت ۹ صبح بود.»

ویرانی گسترده
آتشسوزیهای متعدد در اطراف لسآنجلس تاکنون هزاران سازه را تخریب کرده و دهها هزار نفر را مجبور به تخلیه کرده است.
روپ که خود در خانه دوستانش پناه گرفته، گفت فرزندانش که ۹ و ۷ ساله هستند، نزد پدرشان در مکانی امن هستند. او از دست دادن خانههای بیشمار دوستانش خبر داد: «فقط در یک روز، شش خانه در محلهمان سوخت.» تصاویر شعلههای آتش در نزدیکی خانهاش همچنان برای او بسیار دردناک است.
او از دوستانی یاد کرد که به مناطق آسیبدیده بازگشتهاند و ویرانی کامل مدارس، خانهها و زمینهای بازی کودکان را دیدهاند: «همه چیز نابود شده است.»

شرایط سخت و هوای آلوده
دکتر مارتا گولاتی، متخصص قلب از بیمارستان “سدارز-ساینای” لسآنجلس، نیز به دلیل نزدیکی به آتشسوزی “رانیون کنیون” مجبور به تخلیه شد. او از اقامت در یک هتل با خانوادهاش گفت: «لسآنجلس دیگر آفتابی نیست؛ همه جا دود گرفته است.»
در فرودگاه بینالمللی ونکوور، افرادی که از لسآنجلس آمده بودند، صحنههای مشابهی را توصیف کردند. “داون ماری استیگر” که پسرش در ونکوور هاکی بازی میکند، گفت: «وقتی وارد فرودگاه لسآنجلس شدیم، همه جا تیره و تار و پر از دود بود.»

کمکهای مردمی و حمایت جامعه
روپ از همبستگی و حمایت جامعه خود یاد کرد: «دوستان مدرسه لباس برای بچهها فرستادهاند، همسایهها اردوهایی برای بچهها برگزار کردهاند و حتی داروخانهها داروها را بدون نسخه در اختیار مردم میگذارند. این کمکها واقعاً در این زمان سخت دلگرمکننده است.»
او همچنین از فداکاری آتشنشانان تقدیر کرد و گفت: «آنها سختترین شغل را دارند و نمیتوانم به اندازه کافی از آنها تشکر کنم.»